آگورافوبیا: دلایل ، علائم و روش های درمان آن

آگورافوبیا نوعی بیماری هراسی است که در آن فرد مبتلا از هر موقعیت یا
مکانی که در آن احساس گرفتاری ، ترس یا خجالت می کند اجتناب می کند.

آگورافوبیا
آگورافوبیا
نوعی اختلال اضطرابی است که با اضطراب و ترس بیمار از مکانهایی که فرار
از آنها دشوار است و یا در صورت اتفاق ناخوشایند کمک گرفتن مشکل است ، مشخص
می شود .

.

عوامل محرک بسیاری برای این ترس وجود دارد ، مانند:
حمل و نقل عمومی
فضاهای باز بزرگ مانند پارکینگ ها
مکان های بسته مانند مغازه ها و سینما
ایستاده در صف و مکان های شلوغ
بیرون رفتن
داشتن یک بیماری با این شرایط می تواند به یک حمله وحشت ختم شود .

علل آگورافوبیا چیست؟
به
گفته برخی پزشکان ، دلایل دقیق آگورافوبیا نامشخص است ، اما ممکن است در
اثر یک یا چند حمله وحشت در اثر قرار گرفتن در موقعیت یا مکانی که باعث
حمله وحشت شده است ، آگورافوبیا در بیمار ایجاد شود.
بنابراین ، بیمار از ترس قرار گرفتن در معرض دوباره علائم حمله وحشت ، دچار آگورافوبیا می شود.
همچنین ، عوامل ژنتیکی می توانند در آگورافوبیا و سایر اختلالات وحشت موثر باشند.

بیمارانی که سایر اختلالات هراس یا انواع دیگر فوبیا دارند ، بیشتر دچار آگورافوبیا می شوند.

علائم آگورافوبیا چیست؟
علائم آگورافوبیا به سه بخش تقسیم می شود:

علائم جسمی
علائم
جسمی یا بدنی معمولاً وقتی در معرض محیط یا شرایطی قرار می گیرید که باعث
اضطراب می شود ، بروز می کند و این علائم معمولاً شبیه همان چیزی است که
هنگام حمله وحشت اتفاق می افتد. از جمله این علائم:

ضربان قلب سریع
عرق کردن و لرزیدن
تند شدن تنفس
احساس سرما و گرما
اسهال و حالت تهوع
درد در قفسه سینه
مشکل در بلعیدن
سرگیجه و احساس خستگی عمومی

علائم ادراکی
علائم ادراکی افکار یا احساساتی هستند که ممکن است مربوط به علائم جسمی باشند ، از جمله:

ممکن است از حمله وحشت جان سالم به در نبرید
شما در مقابل دیگران احمق و ناجور به نظر می رسید و مردم به شما خیره می شوند
شما از کنترل خارج شده اید
هنگام بیرون رفتن به یک فرد معتمد نیاز دارید تا شما را همراهی کند

علائم رفتاری
برخی از علائم رفتاری مرتبط با آگورافوبیا:

ترس از بیرون رفتن در خانه به تنهایی
از اجتماعات و مکانهای شلوغ پرهیز کردن
مدت طولانی از خانه بیرون نرفتن

درمان های احتمالی آگورافوبیا چیست؟
با
توجه به تشخیص پزشک ، در مورد درمان مناسب تصمیم گیری می شود. گزینه های
زیادی از جمله روان درمانی یا گفتاردرمانی وجود دارد و شامل موارد زیر است:

جلسات درمانی با روانپزشک که در آن بیمار درباره ترس خود صحبت می کند
درمان شناختی رفتاری (CBT) متداول ترین روش درمانی روانپزشکی برای درمان هراس ، از جمله آگورافوبیا است.
درمان
قرار گرفتن در معرض با قرار دادن بیمار در معرض ترس او به تدریج ، از
کمترین ترس تا ترسناک ترین شروع می شود ، در حالی که بیمار را تحریک می کند
تا هر بار واکنش خود را تنظیم کند.
درمان های دارویی از جمله داروهای
ضد افسردگی که سطح سروتونین را در مغز اصلاح می کنند و پزشک معمولاً با
دوزهای کم شروع می کند و آنها را به تدریج بالا می برد و معمولاً دوره
درمان از ۶ ماه تا یک سال است و نمونه هایی از این داروها سیتالوپرام و
فلوکستین هستند.
درمان های کوتاه مدت و ممکن است پزشک برای خلاص شدن
سریع از علائم آن ها را تجویز کند: داروهای ضد اضطراب مانند خانواده
بنزودیازپین ها علاوه بر داروهای ضد افسردگی.