اختلال اضطرابی در کودکان چه نشانه هایی دارد؟

اختلال اضطرابی در کودکان یکی از مشکلات روحی و روانی است که گاهی در سنین پایین با آن مواجه می شود، ممکن است از زمان قطع شیردهی شروع شود و آنچه برای کودک از لحاظ دلبستگی روانی و جسمی به مادر نشان می دهد شدید بوده و در نهایت باعث ایجاد مانع و مشکل رضایت بخشی برای کودک شد که گاه در مراحل مختلف زندگی با او همراه خواهد بود

1- تنوع اختلالات اضطرابی در کودکان
اختلال اضطراب ممکن است به فوبیا و هراس تبدیل شود

اختلال اضطراب جدایی در کودکان 1 تا 3 ساله رخ می دهد که از شیردهی جدا شده اند و در نتیجه احساس پوچی و جدایی می کنند.
اختلالی که در هنگام مرگ والدین یا جدا شدن از آنها بر کودکان تأثیر می گذارد و ممکن است از بیرون رفتن یا رفتن به مدرسه امتناع کنند و از کابوس رنج ببرند.
سکوت گزینشی نیز وجود دارد، یعنی امتناع کودکان از صحبت در موقعیت های اجتماعی خاص، حتی اگر در خانه زیاد صحبت کنند.
گاهی اوقات امتناع از صحبت در مدرسه و دوری از دیگران است و این معمولاً در مورد کودکان حدوداً 5 ساله اتفاق می افتد.
اختلال اضطراب ممکن است به یک فوبیا در مورد یک شی یا موقعیت خاص تبدیل شود، و این ترس برای دوره ها طول می کشد و با خطر واقعی تناسب ندارد.کودکان ممکن است گریه کنند یا به یک بزرگسال بچسبند.
نوع دیگر اختلال هراس نامیده می شود و به کودکانی می رسد که از حملات پانیک مکرر رنج می برند و دچار حمله پانیک می شوند و علائم آن عبارتند از: تنگی نفس، درد قفسه سینه، احساس خفگی، حالت تهوع، سرگیجه، احساس سرما، احساس گرما یا ترس از «دیوانگی» یا ترس از مرگ.
نوع آخر، اختلال اضطراب اجتماعی است. این بدان معنی است که کودک از ترس شدید از شرکت در کلاس یا تعامل با همسالان رنج می برد و کودکان ممکن است این ترس را از طریق عصبانیت، گریه، چسبیدن به بزرگسالان، یا امتناع از صحبت کردن نشان دهند.

2- دلایلی که باعث اضطراب کودکان می شود
اختلافات خانوادگی باعث ایجاد اختلال اضطرابی در کودکان می شود

این از روش های اشتباه فرزندپروری، تربیت مبتنی بر استبداد، ظلم و حمایت بیش از حد ناشی می شود.
احساس محرومیت عاطفی و ناامنی کودک توسط اطرافیان به ویژه والدین و خواهر برادران دیگر.
تغییر دائمی در روش های درمانی و تربیتی، یعنی عدم هماهنگی با کودک چه از سوی والدین و چه در مدرسه.
از دست دادن حمایت اجتماعی از سوی اطرافیان و ترس از ارزیابی منفی توسط دیگران.
انتظار کمال و آرمان گرایی برای دستاوردهای کودک از عوامل اضطراب و آشفتگی کودک است.
بی توجهی به کودک و رها کردن او بدون رفع نیازهای روانی، دریچه ای برای ورود اضطراب به روان اوست.
یکی از دلایل اصلی نگرانی، اختلافات خانوادگی است که جلوی چشم کودکان رخ می دهد.
کودک تحت تاثیر والدین قرار می گیرد، بنابراین اگر پسری اضطراب و تنش را بر پیشانی والدین خود ببیند، نشان دهنده احساس اضطراب درون اوست!
سرزنش بیش از حد و انتقاد مداوم از کودکان در مقابل دیگران. چیزی که باعث ایجاد اضطراب و ناامیدی در درون آنها می شود.
دل مشغولی مادر به یک نوزاد جدید؛ چیزی که کودک را به دلیل دوری و مشغله کاری مادر حالت عصبانیت و اضطراب ایجاد می کند.

3- علائم اختلال اضطرابی در کودکان
به سرعت تحریک می شود و احساس تنش و عصبانیت می کند

از دست دادن اشتها، دوری کودک از غذا و ورم لوزه.
اضطراب هنگام خواب، گریه مکرر بدون دلیل و شخصیت ضعیف.
به سرعت آشفته، مشکل در تمرکز، و ترس هنگام همراهی خانواده در ملاقات های اجتماعی.
احساس تنش، اضطراب و خشم.

4- درمان اختلال اضطرابی با تغییر روش آموزشی
تغییر روش تربیتی برای ایجاد احساس امنیت در کودک

دادن اطمینان، محبت و امنیت، پذیرش عقاید کودک، صبور بودن در بحث او و تکیه بر روش اقناع.
به کودک آموزش دهید تا استراحت کند، نفس عمیق بکشد و عضلاتش را شل کند.
مهارت های اجتماعی کودک را تقویت کنید و او را به شرکت در فعالیت های ورزشی و مدرسه تشویق کنید.
به کودک اجازه دهید اختلال اضطرابی خود را با درگیر کردن او در گفتگوها و بحث های خانوادگی بیان کند. این به او اجازه می دهد تا احساسات منفی ذخیره شده خود را نشان دهد.
حمایت مستمر از خانواده، تشویق و پاداش برای دستاوردهای کودک و احترام به عقاید او که او را در دنیای خودش دارد.
کمک به کودک در هر قدمی که برمی دارد و هر فعالیتی که انجام می دهد. به طوری که احساسات او مثبت و سالم رشد کند.

5- اختلال اضطرابی را با مشورت پزشک درمان کنید
درمان اختلال اضطراب با رفتار درمانی یا دارو

هرگز در مشورت با روانشناسان در مورد اضطراب فرزندتان تردید نکنید. جایی که آنها می توانند شما را به سمت درمان های مناسب هدایت کنند.
کودکان مبتلا به اختلالات اضطرابی معمولاً با گفتار درمانی، دارودرمانی یا ترکیبی از این دو درمان می شوند.
درمان شناختی رفتاری می تواند به کودک کمک کند تا افکاری که دارد را در صورت واقعی یا غیر واقعی بودن آزمایش کند.
بسته به ماهیت و شدت علائم، داروها ممکن است کوتاه مدت یا طولانی مدت جواب دهند