مطالبی مفید درباره اختلال دو قطبی

اختلال دو قطبی یک بیماری روانی است که علائم مختلفی از نظر روانی و جسمی ایجاد می کند.
اختلال دو قطبی به عنوان یک مشکل روانشناختی طبقه بندی می شود که روحیه فرد را بسیار تحت تأثیر قرار می دهد.

.
اختلال دو قطبی یک اختلال مزمن است ، اما بیماری و علائم را می توان با تدوین یک برنامه درمانی یکپارچه که شامل داروها و برخی تغییرات در سبک زندگی است ، کنترل کرد.

انواع اختلال دو قطبی

۱- اختلال دو قطبی I
این نوع اختلال با دوره های شیدایی مشخص می شود که حداقل هفت روز طول می کشد و گاهی اوقات ممکن است فرد با این نوع، نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.

دوره های شیدایی به آن دسته از شرایطی گفته می شود که باعث افزایش وضعیت روانی و انرژی بیمار می شود.

یک بیمار با این نوع ممکن است دوره های افسردگی نیز داشته باشد که حدود دو هفته طول می کشد.

در برخی موارد ، بیمار ممکن است از ترکیبی از دوره های شیدایی و افسردگی رنج ببرد.

۲- اختلال دو قطبی II
این نوع با حملات افسردگی و هیپومانیا مختصر یا جزئی مشخص می شود که در انگلیسی با نام (hypomanic) شناخته می شود.

وضعیت هیپومانیک به دلیل نام آن کمتر از حالت شیدایی است که افراد مبتلا به اختلال دو قطبی نوع ۱ را درگیر می کند.

۳- سیکلوتایمی
اختلال سیکلوتایمیک با دوره های هیپومانیا و افسردگی مشخص می شود که حداقل برای دو سال ادامه دارد.

در صورتی که قربانی یک نوجوان یا کودک باشد ، این حملات حدود یک سال طول می کشد.

۴- انواع دیگر اختلال
در بعضی موارد ، بیمار ممکن است از علائمی رنج ببرد که در هیچ یک از انواع فوق الذکر قرار نمی گیرد و در آن زمان به عنوان انواع دیگر اختلال شناخته می شوند.

علائم اختلال دو قطبی
بسته به موارد فوق ، اختلال دو قطبی با دو نوع تشنج مشخص می شود: افسردگی و شیدایی ، بنابراین علائم اختلال دو قطبی شامل موارد زیر است:

علائم دوره های جنون

احساس نشاط ، تحریک پذیری و حساسیت خوب
دیوانگی و عجیب بودن
احساس عدم نیاز به خوابیدن
از دست دادن اشتها برای غذا
به طور همزمان در مورد چیزهای مختلف به سرعت صحبت کردن
افکار آمیخته و بسیار زیاد
احساس اینکه می توانید همزمان بیش از یک کار را انجام دهید
کارهای زیادی برای انجام دادن
احساس اهمیت و خلاقیت

علائم دوره های افسردگی

احساس غم ، اضطراب ، تهی بودن و ناامیدی برای هر کاری
احساس بی قراری یا آرامش
مشکل به خواب رفتن ، بیدار شدن زود هنگام یا ساعت های طولانی خوابیدن
احساس افزایش اشتها و افزایش وزن
خیلی آرام صحبت کردن و احساس این که هیچ موضوعی برای گفتگو ندارید و فراموشکار هستید
مشکل در تمرکز برای تصمیم گیری
احساس اینکه قادر به انجام کاری نیستید ، هر چقدر هم جزئی باشد
عدم علاقه به انجام هر کاری
احساس عدم قدردانی ، فکر مرگ و خودکشی

علائم اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان
تشخیص علائم مرتبط با اختلال دو قطبی در کودکان و نوجوانان دشوار است.

با این حال ، علائم قبلی برای آنها یکسان است ، اما مدت ماندگاری ممکن است متفاوت باشد و کودک یا نوجوان مبتلا ممکن است به سرعت از یک مورد به مورد دیگر منتقل شود.

دلایل اختلال دو قطبی
بعد از اینکه علائم مرتبط با این اختلال را شناختید ، شناختن دلایل اساسی مهم است.

اگرچه علت دقیق اختلال دو قطبی مشخص نشده است ، اما به احتمال زیاد علل زیر نقش زیادی دارند:

تفاوت های بیولوژیکی: مشخص شده است که افراد مبتلا به این اختلال دارای اختلاف مغزی هستند.
ژن ها: این اختلال بیشتر در بین کسانی دیده می شود که خویشاوند درجه یک آن مبتلا هستند.

عوامل خطر
عوامل خطرساز که خطر ابتلا به اختلال دوقطبی را در فرد افزایش می دهد ، این موارد عبارتند از:

سابقه خانوادگی بیماری
وجود قسمتهایی از استرس شدید همراه با برخی از حوادث مانند مرگ
مصرف بیش از حد الکل
مصرف مواد مخدر

تشخیص اختلال دو قطبی
به منظور تشخیص اختلال دو قطبی ، پزشک ممکن است از شما بخواهد موارد زیر را انجام دهید:

معاینه فیزیکی: این امر برای اطمینان از این است که دلیل دیگری در پشت این علائم وجود ندارد.

ارزیابی روانشناختی: تحت نظارت پزشک و روانشناس انجام می شود.

نمودار وضعیت روانشناختی: ممکن است از شما بخواهد حالت های روانشناختی و الگوهای خواب را در یک دوره خاص ثبت کنید.

معیارهای خاص: پزشک علائم شما را با معیارهای تعیین شده برای اختلال دو قطبی مقایسه می کند.

تشخیص اختلال در کودکان می تواند پیچیده تر باشد و این معمولاً در اوایل بیست سالگی آنها انجام می شود.

درمان اختلال دو قطبی
همانطور که اشاره کردیم ، بروز اختلال دو قطبی یک آسیب مزمن است ، بنابراین درمان برای مدیریت بیماری و علائم آن و کاهش شدت بیماری انجام می شود.

بنابراین ، درمان ممکن است شامل موارد زیر باشد:

دارویی
پیگیری پزشکی

در صورت شدید بودن علائم ، به خصوص در افراد مبتلا به اختلال دو قطبی I ، ممکن است یک شب در بیمارستان بستری شدن نیاز باشد.
لازم به ذکر است که تعدادی از داروها وجود دارد که پزشک ممکن است برای بیمار تجویز کند که عمدتا به نوع اختلال وی بستگی دارد. و این داروها حالات روانی و نوسانات تجربه شده توسط بیمار را کاهش می دهند.

توجه: حمایت خانواده و دوستان در مدیریت بیماری و علائم آزار دهنده آن بسیار کمک می کند.